بررسی اثرات عصاره شاهدانه (cannabis sativa) و آنتاگونیست گیرنده ی کانابینوئیدی (rimonabant hydrochloride) بر خاموشی حافظه ی ترس شرطی شده ی ناشی ازالقاء ptsd در موش صحرایی نر

فشار روانی پس از حادثه (ptsd) یکی از انواع اختلالات روانی است که می تواند بعد از وقوع تجارب آسیب رسان مانند حوادث شدید جاده ای، درگیری های نظامی، تجاوز شدید شخصی و غیره ایجاد می شود. از ویژگی های برجسته ی آن اختلال در خاموشی حافظه می باشد. هدف مطالعه ی حاضر بررسی میزان حافظه ی ترس پس از القاء ptsd در موش هاینر ویستار و سپس بررسی اثرات تزریق درون صفاقی عصاره شاهدانه(cannabis sativa) بر فاز های اکتساب، تثبیت و به خاطرآوری خاموشی حافظه ی ترسو بر رفتار اضطرابی است. القاء ptsdبا کمک مدل sps&sانجام شد. یک هفته بعد، حیوانات در دستگاه ترس شرطی یک شوک الکتریکی دریافت کردند و24 ساعت بعد جهت آموزش خاموشی، در دستگاه ترس شرطی قرار داده می-شدند. جهت بررسی اثرات تیمار با عصاره شاهدانه و آنتاگونیست بر خاموشی، تزریق دارو 30 دقیقه قبل از انجام سه تست اول خاموشی صورت گرفت؛ تست خاموشیچهارم بدون تزریق دارو، 14 روز بعد از تست سوم انجام گرفت. بعلاوه سنجش میزان اضطراب و فعالیت حرکتی حیوانیکروز بعد از تست آخر خاموشی صورت میگرفت. نتایج نشان داد که :1- عصاره برگ شاهدانه با دوز mg/kg 25 بر اکتساب و یادگیری خاموشی حافظه ی ترس شرطی شده اثر تقویتی، بر به خاطر آوری خاموشی بی تاثیر و بر تثبیت خاموشی اثر تقویتی داشته است. 2-عصاره از طریق تاثیر بر سیستم کانابینوئیدی و با اثر کردن بر گیرنده ی cb1، منجر به تقویت یادگیری و تثبیت خاموشی حافظه شده است. 3- عصاره شاهدانه با هیچکدام از دوزهای بکار رفته بر رفتارهای شبه اضطرابی موثر نبود.4- عصاره را با دوزهای پایین و بالا یعنی mg/kg 5/12و100، فعالیت جستجوگرانه را در تست اپن فیلد را کاهش دادند. با نگرشی دیگر، ترس حساس شده را در حیوانات افزایش دادند.